Ik ken als ervaringsdeskundige de complexe wereld van criminaliteit, de straat en de risicovolle leefwereld waar veel kwetsbare jongeren zich in manoeuvreren.
In mijn jeugd heb ik veel verdriet, pijn en onmacht gevoeld. Als kind kon ik niet met emoties omgaan. Ik belande al vroeg op ‘de straat’ en werd al snel ‘gescout’ door beruchte rolmodellen. Het waren voor mij soort van vaderfiguren met bepaalde codes en principes. Bij hen voelde ik mij thuis. ‘Een thuis’ waar eer, trots en loyaliteit boven aan stonden, met mijn extreme gevoel van rechtvaardigheid en saamhorigheid was dit mijn leven, mijn familie, mijn wereld. Naast deze broederschap, het vele geld verdienen, kwam ik echter ook duisternis en gevaar tegen, en zelfs uitbuiting en onderdrukking. Iets waar ik niet achter stond. Ik kreeg een bepaalde innerlijke strijd met mezelf, wie of wat ben ik nu eigenlijk? Tijdens een detentie ben ik wakker geschud. Ik besefte dat ik alles kwijt was; de zware AT-team inval met veel impact voor mijn gezin, de kinderbescherming en jeugdzorg die de regie overnamen over onze dochter, de pijn die ik mijn vrouw, mijn lieve kinderen aan heb gedaan. In de gevangenis werd ik opnieuw ‘gescout’. Dit keer door bewaarders en personeel. Dat ik positief leiderschap liet zien en hun hielp met conflicten op de afdeling. Ik viel positief op. Ze vroegen mij of ik ze wilde helpen met een project. De geboorte van mijn jongste zoon, terwijl ik in de gevangenis zat, was zo zwaar voor mij. Maar tevens gaf het mij daadkracht; toen hij geboren werd heb ik met mijzelf afgesproken dat ik hem nooit meer alleen zou laten. De enige manier waarop dat kon was uit mijn duistere wereld stappen. Niemand houdt mij tegen, als een leeuw kies ik voor mijzelf, mijn gezin en mijn nieuwe passie en missie. “Mensen helpen en beschermen, met al mijn kennis en ervaring”.
